10.0350/HLAUTHIR.66172
Μίχα, Ειρήνη Α.
Η μαζική κουλτούρα και οι σύγχρονες ερμηνείες του δημόσιου χώρου: οι εικονογραφήσεις των κόμικς πρότυπο για την αρχιτεκτονική της πόλης
Aristotle University of Thessaloniki
2006
Αναπαραστατική διαδικασία
Εικόνα και πόλη
Κόμικς
Μαζική κουλτούρα
Process of pictorial representation
The image and the city
Mass culture
Comics
2006
gre
Creative Commons License: Attribution-ShareAlike
Αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής είναι η σχέση που διατηρεί σήμερα η πόλη με τις αναπαραστάσεις της. Η μελέτη της σχέσης αυτής αποβλέπει στην ανάδειξη ενός εργαλείου για την "οργάνωση" του σύγχρονου δημόσιου χώρου, της σκηνικής του μορφής αλλά και των κυρίαρχων πρακτικών παρέμβασης σε αυτόν. Με στόχο τη διαμόρφωση ενός πλαισίου προσέγγισης σε ένα πρώτο επίπεδο διερευνώνται οι κοινωνικές διεργασίες που ιστορικά σηματοδοτούν τις ποικίλες αλληλεπιδράσεις μεταξύ εικόνας και πόλης. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, απασκοπώντας στην κατανόηση των μηχανισμών που διέπουν τις εικόνες της μαζικής κουλτούρας, εξετάζονται οι παράγοντες που παραδοσιακά καθορίζουν την αναπαραστατική δημιουργία και εφαρμόζεται η τεχνική της ανάλυσης περιεχομένου σε δείγμα 20 ιστοριών κόμικσ με ερωτήματα που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο αναπαριστάται η πόλη και τις ερμηνείες που τις αποδίδονται. Η πόλη των κόμικσ θυμίζει παιχνίδι που βασίζεται στις επιλεκτικές λειτουργίες της μνήμης. Αποδεικνύεται αληθοφανής ως προς ένα "ιδανικό" πρότυπο χώρου που νοείται αντίθετο του σύγχρονου αστικού χώρου, και ακόμα ευανάγνωστη(οικεία και κατανοητή) στους αναγνώστες. Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου των κόμικς έγκειται στο ότι το μοντέλο χώρου που αναπαράγουν μοιάζει να "αυτοεπαληθεύεται", καθώς οι σχεδιασμένες πόλεις εμφανίζονται σαν να σημαίνουν από μόνες τους. Γεφυρώνοντας το υπαρκτό με το φανταστικό, ενδυναμώνουν και "επιβεβαιώνουν" την κυρίαρχη σήμερα αντίληψη ενός στατικού, εκ των προτέρων δεδομένα ιδανικού κόσμου, ενώ ως εικονικό "τεκμήριο" μετατρέπονται και οι ίδιες σε πρότυπο για τις αναπλάσεις του πραγματικού δημόσιου χώρου
The present doctoral thesis studies the relation prevalent today between the city and its representation, with a view to suggesting an appropriate approach for "reading" contemporary public space, its scenic form as well as the dominant urban practices. In the first place, the examination of the social activities that signal historically the interactions between image and city serve to shape a frame of reference for an approach to the topic. On a second level, in an effort to understand the mechanisms that govern images in mass culture, the factors that traditionally determine that process of pictorial representation are examined. To this end, the content analysis of a sample of twenty comic strips is undertaken, in order to determine the manners in which tha city is represented and interpreted. Like a game based on the selective functions memory, the city in comics is plausible as an ideal space that is unlike contemporary urban space, while being legible(familiar and comprehemsible) to its readers. The effectiveness of thw approach of comics to space lies in the extent to which the space model it reproduces is self-validating, creating cities that pocess an inherent meaning. Cities in comics, bridging reality and fiction, strengthen and reconfirm the dominant current perception of a static, predetermined ideal world, while serving at the same time as pictorial evidence of a model of real public space